•• OPDAT WIJ NIET VERGETEN. ••

contact

Een geslaagde warme 8e editie van de Exodus wandeltocht

We kunnen weer terugkijken op een zeer geslaagde 8e editie van de Exodus wandeltocht die afgelopen zaterdag 30 juni werd gehouden. Vanwege de verwachte warmte die dag, gingen de 1e wandelaars om 06.00 uur op stap voor de 50 km die door Lingewaard en Arnhem liep.  Vrij vlot daarna begonnen de 42km wandelaars met de marathon afstand. 

Het was nog lekker fris en vele ervaren 4daagse wandelaars namen toch maar een waterflesje van de Jumbo mee. Ondertussen kwamen veel wandelaars binnen in Zaal de Buitenpoort om een kop koffie of thee te nuttigen voordat ze aan de wandel gingen voor de 17 of 25km. Alles liep lekker vlot door en er was geen wanklank te horen. Iedereen had er zin zowel de wandelaars maar ook de vrijwilligers die druk in de weer waren om alles lekker soepeltjes te laten verlopen. 

In de ochtend was wederom de ceremonie bij het ere Massagraf. Diverse organisaties legden er bloemstukken en bijzonder was de legging door Exoduscomité en de Royal British Legion  van zowel de Marigold als de Poppy. Verder werden bloemstukken gelegd namens de gemeente Lingewaard, Stinase, stichting Gedenkpark Huissen Stad, Historische Kring Huissen, Stichting Samen Verder Putten en het Rode Kruis. 

 

Een mooie ceremonie ondersteund met doelzakspelers en werd afgesloten met een kranslegging.

Een video van ArPro media

Mooi dat er toch wat wandelaars de moeite namen om dit bij te wonen.

Op de rustposten onderweg kwamen de wandelaars dus ook vaak eerder door. Bij Rijnzicht en Zaal Concordia kwamen de lange afstandslopers eerder door en namen daar hun 1e koffie met gebak. Ook de Heuvel draaide op volle toeren evenals het Dijkmagazijn Elden, de Golfboer bij de Praets met speciale muzikale presentatie door zangeres Femke Kempkes en de Korenmaat. Ondertussen melden de 5 en 10 km wandelaars in de Buitenpoort om met deze afstanden te beginnen in en rond Huissen waarbij als rust de Korenmaat en tuinbouwmuseum Mea Vota werden aangedaan. Daar konden de stempelkaarten worden afgestempeld en gerust worden met een lekkere versnapering. Positief was ook het groeiend aantal kinderen dat kennismaakte via (groot)ouders met de 5 of 10 kilometer.

Zangeres Femke Kempkes (prive video) 

Rond 1200 uur kwamen de eerste wandelaars alweer terug en werden getrakteerd met het cultureel evenement 'Beleg en Ontzet' wat door de plaatselijke gilden werd verzorgd. Een waar spektakel wat echt de moeite waard is om te zien. De wandelaars die later binnen kwamen werden op de markt getrakteerd door mooie muziek van de Stedelijke muziekvereniging en dames trio 'Bubbles en Boa’s'. Bij de Buitenpoort werden de wandelaars binnengehaald met vrolijke muziek in diverse stijlen door het 'Torkest'. Ook bij Big Fish gaven de doedelzakspelers hun sfeervolle geluid ten gehore. Na het ophalen van de medaille of pin kon men lekker uitrusten op het terras van de Buitenpoort of op de markt. Een appeltje voor de dorst kregen de vrijwilligers van fruitbedrijf Uittewaal maar ook een lunchpakket van de Hema. Ook kregen ze na afloop van de wandeltocht een fles wijn van het Wijnhuys.

We kunnen terugkijken op een geslaagde 8e editie met ruim 1500 wandelaars wat we niet verwacht hadden met dit warme weer. Maar door het lekkere briesje was het toch aangenaam om te lopen. Wij, organisatie en vrijwilligers, hebben veel positieve complimenten mogen aanhoren van de wandelaars en dat is fijn om te horen. En daar doen we het tenslotte ook voor. Zonder steun van alle sponsoren en vrijwilligers was dit evenement niet mogelijk geweest. Onze grote dank hiervoor.

We wensen iedereen een fijne zomer toe en wellicht tot volgend jaar op 29 juni 2019 bij de 9e editie van de Exodus wandeltocht.

Alle foto's van o.a. onze fotograaf Wim Woudt zijn te zien via menu/archief/foto's/2018/wandeltocht 30 juni 2018 

 

Tekst uitgesproken door voorzitter Exodus comite Martien van Hemmen tijdens ceremonie Massagraf.

"Vrijheid kun je delen".

We staan tijdens de Exodustocht altijd stil bij onze martelaren; onze slachtoffers uit de burgerij. Zij vonden in het verlengde van de mislukte Operatie Market Garden de dood. Ook bij de strijdende partijen vielen talloze slachtoffers en regelmatig staan we als Exoduscomité bij herdenkingen op militaire ere velden. Vaak wordt dan door een spreker opgemerkt : ‘Zij vielen voor onze vrijheid’. Steeds vaker vraag ik me persoonlijk af of dat zo is. Hebben die gesneuvelde militairen weet gehad van wat wij nu onder ‘vrijheid’ verstaan? Het roept verwondervragen op. Zeker ook in deze tijd, waarin ‘vrijheid’ als containerbegrip lijkt te worden gebruikt. De beproeving van wat ‘vrijheid’ is komt pas als journalisten schrijven over misdaad of maatschappelijk- religieuze thema’s. De Telegraaf is onlangs geconfronteerd met geweld in de vorm van een aanslag; de discussie over vluchtelingen is regelmatig aanleiding om de grenzen van intolerantie op te zoeken. Conferenciers, journalisten en de burger in de straat hebben de neiging extra op de woorden te letten. Wat doen we met een thema als ’vrijheid kun je delen’ als er een steeds kleinere plek komt om je mening te uiten?

Özcan Akyol is columnist in het AD. Hij stelde de vraag waarom Turken, die in Nederland volop genieten van talloze vrijheden, zoals het recht om over alles en iedereen een mening te ventileren, anderen niet hetzelfde lijken te gunnen. Waarom hebben zovelen in Nederland voor Erdogan gestemd stelt hij?  Hij noemt het een zorgwekkende ontwikkeling.

Dat brengt me op het volgende : Is onvrijheid ook te delen? Net als vrijheid? In onze westerse wereld zijn kerk en staat in de loop van de eeuwen gescheiden. De rechterlijke macht is niet gebonden en toetst op wetten. Natuurlijk is ‘Vrijheid’ geen statisch begrip en is het aan verandering onderhevig. Als dat het referentie is dan kan ik inderdaad ook stellen :  ‘Zij stierven voor onze vrijheid’. Zowel gestorven militairen als burgers waren slachtoffers. De strijd werd gestreden tegen een totalitair regime. De dictator Hitler introduceerde de rassenleer, had een systeem dat gericht was op gedwongen dezelfde kant uit kijken en intolerantie. De individuele vrijheid was verdwenen. Kijkend naar de uitkomst van die strijd mogen we ons gelukkig prijzen. De totalitaire staat werd verslagen en in dat opzicht zijn ook de hier begraven slachtoffers ook gestorven voor onze vrijheid. Veeleer benadrukken we met de overleden burgers dat men in een spagaat terecht kwam. Men verlangde naar het einde van de oorlog, het verslaan van de nazi’s en toch viel men ten offer aan de geallieerde bombardementen.

Jan Terlouw heeft hier staand eens gezegd dat zoiets alleen maar kan als de rechtstaat ontbreekt. Het brengt mij tot de conclusie dat je onvrijheid niet kunt delen, maar wel kunt opleggen. Vrijheid kun je delen. Die leg je niet op. In dat opzicht hoop ik dat velen het uitgangspunt kunnen koesteren om vrijheid te delen; te beginnen bij onszelf.

Ik dank u voor de aandacht.

 

Naar het overzicht