Stel je vraag Vraag offerte aan

•• OPDAT WIJ NIET VERGETEN. ••

contact

Oost West thuis best

In de jaren zestig en zeventig, zo weten velen van u zeker nog,hing in menig huis een spreuk. Als kind trokken die spreuken altijd mijn belangstelling. Alsof er iets geschreven stond, waar de bewoners zich helemaal in herkenden en dat ze graag wilden delen met bezoekers, vrienden en familie.Het was een soort visitekaartje. Andere spreuken  waren 'Eigen haard is goud waard' en 'Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens'.​
 
Bij de mensen thuis vroeg ik er af en toe wat over en vaak was dan de reactie in de sfeer van : 'ja jongen, als je de oorlog meegemaakt hebt en hebt moeten vluchten, dan is zo'n spreuk ook een boodschap'. De spreuken komen met de woorden 'klokje' en 'eigen haard' enigszins gedateerd over, maar zijn ze daarmee niet meer actueel?
 
Ruim 70 jaar na de Tweede Wereldoorlog rommelt het op nog zoveel plaatsten in de wereld.Op tal van plekken leidt dat tot vluchtelingenstromen. Mensen die met tegenzin hun huis en haard ontvluchten omdat hun klokje thuis vanwege oorlogsgeweld niet meer tikt. Gezinnen raken ontwricht en men gaat in alle kwetsbaarheid op zoek naar een veilig thuis. Naar we hopen een tijdelijk huis, zodat men weer terug kan gaan keren, zodra er weer vrede is in het land van herkomst.Veel vluchtelingen voelen dat ook zo en hopen ooit weer een toekomst te vinden in hun eigen regio.
 
Hopelijk slagen de wereldleiders er in om een situatie van vrede te realiseren,zodat de vluchtelingenstroom ophoudt. Vluchtelingen trekken vaak van kamp naar kamp en uiteindelijk hopen ze een al dan niet tijdelijke rust te vinden. Ontvang ze niet vijandig en kil, maar zoals de vluchtelingen in '44-'45 ook opgevangen wilden worden. Meestal ging dat goed en was er ondanks de ellende warmte. Soms echter voelde men zich niet welkom,afgewezen, om geloof of vanwege de overlast.
Na de oorlog moesten bevrijders, allemaal jonge mannen, vervroegd naar hun landen van herkomst terug zoals Canada. Men zag ze namelijk maar al te vaak als bedreiging voor de goede zeden.

Als 'angst' de mensen gaat bezitten, gaat 'Oost West thuis best' in rook op. Zijn dan de thuislozen een bedreiging of is de geest uit de fles? Angst en vluchten zitten in dezelfde greep en in zo'n situatie overleven getuigt van moed en kracht.
 
Misschien zijn de burgers, de vluchtelingen en de barmhartigen wel de stille helden.
Naar het overzicht